Carrara, İtalya’da nasıl üretildiğini ve işlendiğini öğrenin

Petrografik olarak mermerler ince tabakalı olmaktan ziyade masiftir ve mikroskop altında nadiren kristalin form izleri gösteren bir kalsit taneleri mozaiğinden oluşur. Kalsitin bölünmesi (eşkenar dörtgen formları elde etmek için kesişen kırılma düzlemleri) ile uyum sağlayan dakika çatlakları ile geçilir. Daha ciddi şekilde deforme olmuş kayalarda, taneler şeritler gösterir ve belirli bir yönde uzatılabilir veya hatta ezilebilir.

Görünüm mermer taşocakçılığı içinde Carrara, İtalya
Görünüm mermer taşocakçılığı içinde Carrara, İtalya
Carrara, İtalya’da mermer ocakçılığına genel bakış.

Mermerler genellikle mika şistleri, filitler, gnayslar ve granülitler gibi metamorfik kayaçlarla iç içe geçmiştir ve en çok aşırı katlanma ve magmatik istila bölgelerinde derinden gömülü olan yerkabuğunun eski katmanlarında yaygındır. Bu tür metamorfik bölgelerde fosiller bakımından zengin kireçtaşlarından gerçek mermerlere geçiş yaygın bir olgudur; bazen, Carrara, İtalya ve Bergen, Norveç’te olduğu gibi, kayanın yeniden kristalleşmesi organik yapıları tamamen yok etmemiştir.

Alabama, Georgia ve Batı New England’ın beyaz ve gri toplarının yanı sıra Yule, Colorado’dan gelen topların çoğu, antik çağlardan beri bilinen bir dizi Yunan ve İtalyan heykel topunun yanı sıra yeniden kristalize kayalardır. Bunlar arasında Parian mermeri, Phidias, Praxiteles ve diğer Yunan heykeltıraşlarının ana eserlerini idam ettiği Attika’nın Pentelic mermeri ve Michelangelo ve Antonio Canova tarafından kullanılan ve modern heykeltraşlar tarafından tercih edilen kar beyazı Carrara mermeri bulunmaktadır. Washington, DC’deki Ulusal Sanat Galerisi’nin dış kısmı Tennessee mermerinden yapılmıştır ve Lincoln Anıtı Yule, Colorado, Alabama (çatı saydamları) ve Georgia’dan (Lincoln Heykeli) mermerler içermektedir.

Carrara’dakiler gibi metamorfik mermerlerin en safları bile, çoğu durumda kütlenin önemli bir bölümünü oluşturan bazı yardımcı mineraller içerir. En yaygın olanları küçük yuvarlak tanelerde kuvars, renksiz veya soluk sarı mika pulları (muskovit ve flogopit), koyu parlayan grafit pulları, demir oksitler ve küçük pirit kristalleridir.

Birçok mermer, genellikle kireç veya magnezyumun silikatları olan diğer mineralleri içerir. Diyopsit çok sık görülür ve beyaz veya soluk yeşil olabilir; beyaz kanatlı tremolit ve soluk yeşil aktinolit de oluşur; karşılaşılan feldispat bir potasyum çeşidi olabilir, ancak daha yaygın olarak albit, labradorit veya anortit gibi bir plajiyoklazdır (sodyum açısından zengin kalsiyum açısından zengin). Skapolit, çeşitli granat, vezuvianit, spinel, forsterit, periklaz, brusit, talk, zoisit, wollastonit, klorit, turmalin, epidot, kondrodit, biyotit, titanit ve apatit Olası yardımcı minerallerdir. Pirotit, sfalerit ve kalkopirit de küçük miktarlarda mevcut olabilir.

Bu mineraller, yeni bileşikler oluşturmak için metamorfizma sırasında reaksiyona giren orijinal kireçtaşındaki safsızlıkları temsil eder. Alümina, kilin bir karışımını temsil eder; silikatlar silislerini kuvarstan ve kilden türetir; demir, orijinal tortul kayaçtaki limonit, Hematit veya piritten geldi. Bazı durumlarda, kireçli tortuların orijinal yatakları, mermerdeki mineral bantlama ile tespit edilebilir. Silikat mineralleri, önemli miktarda mevcutsa, mermeri renklendirebilir; örneğin, yeşil piroksen ve amfibol durumunda yeşil; granat ve Vezüv içinde kahverengi; ve epidot, kondrodit ve titanit içinde sarı. Siyah ve gri renkler, ince grafit ölçeklerinin varlığından kaynaklanır.

Kireç-silikat Kaya bantları mermer bantları ile değişebilir veya nodüller ve yamalar oluşturabilir, bazen ilginç dekoratif efektler üretebilir, ancak bu kayaların silikatlar ve karbonat mineralleri arasındaki sertlikteki büyük fark nedeniyle bitirilmesi özellikle zordur.

Daha sonra metamorfik mermerlerin fiziksel deformasyonu ve kimyasal ayrışması genellikle çekici renkli ve alacalı çeşitler üretir. Ayrışma, Hematit, kahverengi limonit, soluk yeşil Talk ve özellikle ophicalcites veya verd antikalarının karakteristiği olan forsterit ve diyopsitten elde edilen yeşil veya sarı serpantin verir. Dünya hareketleri kayaları parçalayabilir ve daha sonra kalsit damarlarıyla dolu çatlaklar oluşturabilir; bu şekilde güzel brecciated veya damarlı mermerler üretilir. Bazen kırık parçalar, basınç altında mermer akışı ile yuvarlanır ve yuvarlanır.

Sözde oniks mermerleri, mağaralarda ve çatlaklarda ve yayların çıkışlarında soğuk su çözeltilerinden biriken eşmerkezli kalsit veya aragonit bölgelerinden oluşur. Bunlar, tam anlamıyla, ne mermer ne de oniks, çünkü gerçek oniks, büyük ölçüde silikon dioksitten oluşan bantlı bir kalsedondur. Oniks mermeri eskilerin “kaymaktaşı” idi, ancak kaymaktaşı şimdi bir kalsiyum sülfat Kayası olan alçı olarak tanımlanıyor. Bu mermerler genellikle demir oksit varlığı nedeniyle kahverengi veya sarıdır. İyi bilinen örnekler arasında İtalyan antikalarının giallo antico (“antik sarı mermer”), toskana’dan kırmızımsı benekli Siena mermeri, Mexico City yakınlarındaki Tecali’deki büyük Meksika yatakları ve El Marmol, Kaliforniya ve Kartaca ve Roma binalarında kullanılan ve 1849’da Oued-Abdallah yakınlarında yeniden keşfedilen Cezayir oniks mermeri bulunmaktadır.

İlginç renk kontrastları gösteren metamorfize edilmemiş kireçtaşları veya fosil kalıntıları mimari amaçlar için yaygın olarak kullanılmaktadır. Örneğin, Büyük Britanya’nın Paleozoyik kayaları (251 milyon ila 542 milyon yaş arası), fosil mercanlar bakımından zengin “madrepore mermerleri” ve karakteristik dairesel kesitlere sahip krinoid gövde ve kol plakaları içeren “encrinital mermer” içerir. İngiltere Purbeck yataklarının shelly kireçtaşları ve Sussex mermeri, her ikisi de Mesozoik çağın (251 milyondan 65.5 milyon yıl öncesine kadar), mavi, gri veya yeşilimsi kireçtaşına gömülmüş Tatlı su salyangozlarının kabuklarından oluşur. Ortaçağ mimarlarının en sevdiği materyaldi ve Westminster Abbey’de ve bir dizi İngiliz katedralinde görülebilir. Vurulduğunda yaygın olarak kokuşmuş bir koku yayan bitümlü madde içeren siyah kireçtaşları yaygın olarak kullanılmaktadır; Belçika’nın tanınmış petit graniti, fosil ekinodermlerden (omurgasız deniz hayvanları) türetilen crinoid kök plakaları içeren siyah bir mermerdir.

Daha Fazla Bilgi Edinin!

Mermer
HIZLI GERÇEKLER
İLGİLİ KONULAR
Metamorfik Kaya
Kalsit mermer
Carrara mermer
Oniks mermer
Parian mermer
Pentelic mermer

Kullanma
Mermerler esas olarak binalar ve anıtlar, iç dekorasyon, heykel, masa üstleri ve yenilikler için kullanılır. Renk ve görünüm en önemli nitelikleridir. Taneler arasındaki yapışmanın yanı sıra bileşen minerallerinin sertliğinin bir fonksiyonu olan aşınmaya karşı direnç, zemin ve merdiven basamakları için önemlidir. Işığı iletme yeteneği, daha derin yatan kristallerin yüzeylerine yansıdığı yerden yaklaşık 12.7 ila 38 mm (0.5 ila 1.5 inç) arasında nüfuz eden ışıktan parlaklığını elde eden heykel mermeri için önemlidir. Brecciated, renkli mermerler, oniks mermeri ve verd antikası esas olarak iç dekorasyon ve yenilikler için kullanılır. Heykel mermeri, en değerli çeşit, Saf beyaz ve tekdüze tane boyutunda olmalıdır. Dış mekanlarda dayanıklılık için, mermer, taşın renk değiştirmesine veya donarak parçalanmasına neden olabilecek suyun girmesini önlemek için düzgün ve gözeneksiz olmalıdır. Ayrıca, lekelenmeye veya hava koşullarına neden olabilecek pirit gibi safsızlıklardan arındırılmış olmalıdır. Atmosferik neme maruz kalan kalsit mermerleri, içerdiği karbondioksit, kükürt dioksit ve diğer gazlar tarafından asit haline getirilir, ayrışma sırasında nispeten pürüzsüz bir yüzey sağlar; ancak dolomit kireçtaşı, dolomit kristallerinin öne çıktığı düzensiz, kumlu bir yüzeye sahip olabilir.

Mermerlerdeki ana mineral kalsittir ve bu mineralin sertlik, ışık geçirgenliği ve dalgıç yönlerdeki diğer özelliklerdeki değişimi, bazı mermerlerin hazırlanmasında birçok pratik etkiye sahiptir. Kalsit kristalleri iki kat refraktiftir-ışığı iki yönde ve bir yönde daha fazla ışık geçirirler; bu nedenle, yarı saydamlığın önemli olduğu kullanımlar için hazırlanan levhalar bu yöne paralel olarak kesilir. Mermer levhaların bükülmesi, ısıtmada kalsit kristallerinin yönlü termal genleşmesine atfedilmiştir.

Ocakçılık